Aaron

Transkrip

AARON: Dati ay naiisip ko lang na magpakamatay, o mga kaisipan na hindi sapat ang kabutihan ko para makasama ang mga tao.

AARON: Sa paglaki, sang-ayon sa kultura sa aming komunidad ng Afrikanong Amerikano at sa pagiging lalaki, tinuturuan kang tanggapin na lang ito.

AARON: Ako ang pinakabata sa anim. Napakalapit namin sa aming grupo, at napakahusay ng pagpapalaki ng aking Pops sa aming lahat. Namatay na ang madrasta ko. Naging napakahirap nito para sa aming lahat, at pagkatapos noon ay nagtapos ang aking mga kapatid na lalaki sa high school, kaya ang dating anim, pitong tao sa bahay ay naging dalawa na lang, at ako iyon at ang aking ama.

AARON: Sa puntong iyon, nagsimula ang mga bagay, uh, naisip ko na medyo hindi maganda ang mga nangyayari sa akin. Nakagawa ako ng karikatura ng aking sarili. Ibig kong sabihin, naging Mr. Funny Guy ako, at naitago nito ang maraming sakit at takot ko, hanggang sa puntong hindi ko na magawang itago pa ito.

AARON: Pagtungtong ko sa kolehiyo, hindi ko na napangalagaan ang aking katawan. Ayaw kong bumangon. Wala na akong gustong gawin, at nakita ko na lang ang aking sarili na nasa labas ng bintana ng aking silid sa dorm. Ang madilim na sandaling iyon ay labis na nakakatakot, napakalungkot, at um, kung hindi dahil sa aking, isa sa aking matalik na kaibigan at sa aking ama, hindi ako sigurado kung nandito pa akong nakakapagsalita.

AARON: Ang nasabi ko na lang, alam mo ba? Alam kong may nilalabanan ako, at kailangan kong malaman kung ano iyon. Kaya ang pagkaranas ko nito at ang pagiging bukas at pagpayag ko sa mga tao na tulungan ako, at pagkilala sa mga manggagamot na kalaunan ay kinatagpo ko, nakatulong ito na mailigtas ang aking buhay.