Aaron

Transkrypcja

AARON: Kiedyś miałem myśli samobójcze lub myśli, że nie jestem wystarczająco dobry, by przebywać wśród ludzi.

AARON: Dorastając kulturowo w społeczności afroamerykańskiej i będąc mężczyzną, uczysz się po prostu, jak brać się w garść.

AARON: Byłem najmłodszy z sześciorga rodzeństwa. Byliśmy bardzo zgraną grupą, a mój tata wykonał kawał dobrej roboty, wychowując nas wszystkich. Moja macocha zmarła. To było bardzo, bardzo trudne dla nas wszystkich, a potem moi bracia skończyli szkołę średnią, więc z sześciu, siedmiu osób w domu zostały tylko dwie, czyli ja i mój tata.

AARON: W tym momencie wszystko zaczęło się dla mnie mentalnie trochę psuć. Udało mi się stworzyć karykaturę samego siebie. Stałem się panem Zabawnym Facetem, co ukryło wiele mojego bólu i lęków, aż do momentu, w którym nie byłem już w stanie tego ukrywać.

AARON: Kiedy dostałem się do college’u, moja higiena zaczęła spadać. Nie chciało mi się wstawać z łóżka. Nie miałem już ochoty niczego robić i znalazłem się na parapecie okna mojego pokoju w akademiku. Ten mroczny moment był bardzo, bardzo przerażający, bardzo samotny i gdyby nie jeden z moich najlepszych przyjaciół i mój tata, nie jestem pewien, czy w ogóle bym tutaj był.

AARON: Skończyło się na tym, że powiedziałem: wiecie co? Wiem, że z czymś walczę i muszę się dowiedzieć, co to jest. Tak więc doświadczenie tego, opuszczenie gardy i pozwolenie ludziom na pomoc, a następnie spotkanie lekarzy, których w końcu spotkałem, pomogło mi uratować życie.